Traditionele gebruiken zijn nog fundamenteel in het dagelijkse leven van Ubud en de sfeer is onmiskenbaar aantrekkelijk, namelijk een verleidelijke samensmelting van etnische integriteit en comfort gericht op toeristen. De lokale mensen uit Ubud en omliggende dorpjes doen nog echt aan schilderen, dansen, houtsnijden en muziek maken en de religieuze rituelen worden hier zo streng gevolgd dat er geen dag voorbij gaat zonder dat we getuigen zijn van een ceremonie/festival of een tientallen hanen de dag horen inluiden.

Veertig kilometer ten noordoosten van het karakteristieke Ubud ligt de vulkaan Batur. Een 1,7 kilometer hoge berg, waarover in de foldertjes die worden aangeboden bij alle kleine reisbureautjes langs de kleine straatjes, met vriendelijke woorden is beschreven dat dit een klimtocht is voor alle leeftijden. Enthousiast schrijven we ons in om vervolgens op dezelfde dag dan ook maar gelijk de eco fietstour te doen vanuit een dorpje vlak naast de Batur richting Ubud. Om 01.30 uur ging de wekker om vervolgens te worden opgehaald door een klein ielig Indonesisch mannetje ingepakt in een dikke pofwinterjas en ijsmuts rijdend in een ietwat geüpgrade oude stationwagen uit de jaren tachtig. Eenmaal de andere toeristen te hebben opgehaald, die allemaal gekleed waren alsof ze een poolexpeditie gingen doen, terwijl wij een short en hemdje aanhadden, reden we richting het startpunt van onze klim. Aangekomen op de plaats van bestemming werd ons nog een laatste maal de verhuur van dikke winterjas aangesmeerd, kregen we een zaklamp en begonnen we rond 03.30 uur aan onze klimtocht naar het hoogste puntje van de vulkaan Batur. Losliggende stenen, zand en rotsen zien er op de foto’s avontuurlijk uit, maar tijdens een beklimming zorgen deze toch voor een flinke beproeving, zeker als het donker is en de klim steeds steiler en steiler wordt. We zijn niet de enige die zich hebben ingeschreven voor deze trip, want we zien honderden indrukwekkende lampjes de berg op lopen alsof het mijnwerkers zijn die hun werkdag beginnen. Na een enorme inspanning, gelach en soms ook wat minder positieve woorden kwamen we aan op de top om de rode gloed aarzelend de dag in te zien luiden. Geweldig wat een uitzicht!

Ambitieus en enthousiast als wij zijn, werden wij om 09.00 uur verwacht in een nabij liggend dorpje om te starten met de ecologische fietstocht helemaal tot aan Ubud. Jippie. Een enthousiaste en vol passie sprekende gids, die in een ver verleden twee jaar biologie had gestudeerd, leidden ons met de fiets naar verschillende stopplaatsjes om te vertellen over verscheidene kruiden en planten, liet ons kennis maken met een volgens hem klein spinnetje en raakten niet uit verteld over zijn prachtige thuisland Bali. Een geweldige cooling down na ons nachtelijk avontuur om vervolgens van een Nasi Goreng bij ‘onze tante’ te genieten en een rustige nacht te verwelkomen.

Onze laatste dag op Bali hadden we niet anders willen besteden dan ons bezoek aan Jataluwih. Een dorp met immens grote groene rijstvelden die zo ver reiken als het oog kan zien op verschillende hoogteniveaus. Geweldig indrukwekkend om te zien en een van de mooie laatste indrukken die we hebben opgedaan op dit fantastisch relaxte eiland waar de acceptatie (door de locals) van alle verschillende mensen die het bezoeken hoog ligt en waar je tussen alle toerisme door nog steeds de traditionele cultuur kunt ervaren. De natuur is volgens ons een hoogtepunt waar we dan ook volop van hebben genoten.

[gallery_bank type="images" format="thumbnail" title="false" desc="false" responsive="true" display="all" sort_by="random" special_effect="none" animation_effect="bounce" album_title="false" album_id="17"]