Matara & Walvissen



Jeroen en ik kijken elkaar met een grappige verwarring aan als ik zojuist aan de politieagent heb gevraagd of wij onze scooter mogen parkeren voor het trottoir van de eerste supermarkt die we tegenkomen(zoals wij hem kennen) inclusief karretjes en schappen in tegenstelling tot de charmante zelfgefabriceerde hutjes lang de wegen waarvan het uitgebreide assortiment je toch elke keer weer doet verbazen.

De politieagent schudt met zijn hoofd vriendelijk nee als een op een dashboard geplaatst stoffig hondje waarvan het hoofdje meedeint op het ritme van de weg. Enig gestuntel later steken we onze duim omhoog en kijken vol verwachting en de politieagent bevestigt het door zijn duim ook in de lucht te steken.

Als we eenmaal de straat in lopen worden we blij verrast door een schel en vrolijk muziekspelende rijdende croissanterie, een busje met glazen etalages en in iedere compartiment een andere lekkernij zoals gesuikerde broodjes en kiphotdog broodjes gesterkt met knoflook. Wij besluiten om een eindje verder een verse kokosnoot te nemen welke direct met een groot en roestig kapmes gereed wordt gemaakt voor consumptie inclusief glimlach en rietje voor een luttele 50 roepies (0,40 eurocent).

De meeste huisjes langs de wegen hebben platte daken, zijn gemaakt van baksteen, sommige zijn van leem dat dezelfde intense kleur heeft als de bergen op de achtergrond. Koeien staan en lopen langs de berm en kijken laconiek op als de zoveelste tuktuk een waarschuwend signaal geeft als hij de koe nadert. Vriendelijke volwassenen en nieuwsgierige kinderen die de wandelende en ademde belichaming zijn van het land Sri Lanka zwaaien ons tegemoet als we met de gehuurde scooter langs de wegen zoefen met in de bermen en bomen een tal van dieren zoals de blauwe ijsvogel en een sort van fred die op zoek zijn naar verkoeling in de schaduw van de vele bomen die het land rijk is.

De scooter brengt ons net buiten het stadscentrum van Matara waar we een magische tempel bezoeken die een boedhhabeeld van ruim 39 meter herbergt en waar mystiek en het opzeggen van mantra’s door monniken gehuld in oranje gewaden de boventoon voeren. We lopen stapvoets met zo’n duizend Sri Lankanen door nauwe en benauwde gangetjes om ons ter vergapen aan prachtig en eeuwenoude tekeningen over het leven van de boedha. Plotseling gaat een ieder zitten en we besluiten dit ook te doen met als geluk dat we in de buurt van een ventilator in een donkere en krap gangetje plaats nemen op een vloer waar misschien wel miljoenen mensen hebben gelopen. Het wordt stil en dan klinkt er een schel doch warm geluid uit de stoffige in de hoek hangende speakers. Het is een monnik die mantra’s voor zingt en alle Sri Lankanen om ons heen vouwen hun bruingezonde handen voor hun voorhoofd en zingen de mantra’s uit volle borst na. Een magisch en mooi moment wat wij vanuit ontroering en bewondering hebben ervaren terwijl wij de samenhorigheid eens even diep inademde.

De kustplaats Matara bezoeken zonder walvisspotten is ondenkbaar en zo stonden wij in de morgen vroeg op om met een boot de onrustige Indische ocean op te varen en met goed geluk in ieder geval een inmens grote walvis te mogen aanschouwen. Bij het betreden van de boot werd ons direct een pilletje aangeboden tegen zeeziekte welke ik maar gretig genoeg aannam, maar bij nader inzien toch misschien even had moeten vragen wat het pilletje precies voor uitwerking zou hebben, want ondanks dat ik niet zeeziek ben geworden was ik wel zo stoned als een garnaal. We varen uit en gauw worden we enthousiast en luid gewezen op de eerste waterfonteinen van een walvis in de verte. Jeroen en ik kijken elkaar aan en zonder iets te zeggen voelen we allebei dat dit een speciaal moment is, want een dier zo groot als een walvis van minimaal 30 meter hebben we beiden nog nooit gezien. We zien een zacht glanzende vorm, het schijnsel van de bruin en grijzige rug van een enorme walvis. We voelen ons nederig en ontzettend gelukkig dat we dit moment hebben mogen ervaren. Alsof het nog niet genoeg was komen er groepen van honderden dolfijnen richting de boot zwemmen. Echt fantastisch, zeker wanneer ze de gekste en enorm hoge sprongen maken vanuit de zee in de lucht.

Morgen vertrekken we met de lokale bus naar Rekawa waar we bij een gezin thuis verblijven. Rekawa staat bekend om haar Turtle Protection Project en de kans is erg groot dat wij zeeschildpadden eieren gaan zien leggen. Turtles here we come!



[gallery_bank type="images" format="thumbnail" title="false" desc="false" responsive="true" display="all" sort_by="random" special_effect="none" animation_effect="bounce" album_title="false" album_id="3"]

Schildpadden & Safari