Schildpadden & Safari
We stappen met een afwachtende houding in de lokale bus naar Rekawa, nadat onze tassen in een kleine kwetsbare ruimte ergens in een donker luik zijn geplaatst en de chauffeur met een peukie hangend in zijn mondhoek ons sommeert om plaats te nemen op een van de best comfortabel uitziende stoelen. De bus stroomt langzaam vol met moeders die hun kinderen op hun arm dragen, oude mannetjes met diep gerimpelde gezichten en ander volk. Zodra de bus begint met rijden wordt de muziek op hoog volume gedraaid en uit twee boxen schalkt traditionele Sri Lankaanse muziek. De trip van 1,5 uur kost ons een euro.
Ieder huis in Sri Lanka is versierd met mooi gekleurde lampionnen en knipperend lichtjes, een ieder kan langs de weg gratis eten en drinken en alle Sri Lankanen hebben vakantie. Het is feest, Vesak, want deze week viert het volk de geboorte, de verlichting en de dood van de Boedhha. In vol ornaat trekken hele families erop uit om iets van hun eigen land te zien, bij elkaar te genieten van al dat heerlijks en kruidigs wat er is gekookt en offers in de vorm van kaarsjes en bloemen te brengen aan de boedhha bij de vele tempels die vooral vormgegeven zijn op een hoge berg en een klim op blote voeten en vele zweetdruppels eisen.
We verblijven bij een familie in een ruime kamer, slapen op een houten plank met een matje wat door moet gaan voor een matras en waar moeder des huizes de meest lekkere en bijzondere schotels klaarmaakt waar wij elke middag en avond met een grote glimlach naar uit kijken. De achtertuin kan worden bestempeld als een grote dierentuin en herbergt een tal van dieren zoals waterbuffalo’s, leguanen, apen en vogels waar wij ons normaal alleen maar aan kunnen vergapen in een documantaire op national geographic.
‘s Avonds gaan we er vol verwachting op uit om hopelijk, samen met de turtle watch, zeeschildpadden het strand op te zien klauteren om een eind verderop een nest te graven en eieren te zien leggen. We houden letterlijk onze adem een paar keer in, want we hopen dat we dit jaar meer geluk hebben om deze prachtige schepsels, welke na 25 jaar terug komen op het strand waar zijzelf geboren zijn, te mogen aanschouwen. Knijpend in elkaars hand, het geluk is met ons, want we zien drie grote zeeschildpadden van zeker een meter groot het strand opkomen, eieren leggen en terug keren naar de zee. Wat ontzettend gaaf!
De wekker gaat vroeg en de neef van de familie staat ons met een grote glimlach buiten op te wachten om ons mee te nemen op een fishingtrip op zee waarbij we met enkel een visdraad en wat aas vissen gaan vangen op de geleende boot van zijn broer. Eenmaal uitgevaren en enige instructive in gebrekkig engels te hebben gekregen gooien we de eerste lijn uit en vangen we de mooiste vissen om deze vervolgens in de avond met elkaar van de bbq op te peuzelen in de achtertuin.
De stranden in Rekawa zijn lang, uitgestrekt en verlaten. Wanneer we op het strand lopen zijn we de enige en dat is een vreemde doch bijzondere ervaring. De wereld is groot en indrukwekkend en dat beseffen we ons maar al te goed als we in de verte kijken en de mooiste schelpen vinden.
De volgende nacht gaan we samen met de vader des huizes op pad om een bezoek te brengen aan het Nationaal Udawalawe natuurpark in het noorden van Rekawa. Een flink stuk tuffen in de tuktuk welke uitwijkt voor de vele straathonden, maar meer dan de moeite waard. De natuur is werkelijk adembenemend, intens groen en de uitzichten die we mogen ervaren zijn prachtig. We zien wederom indrukwekkende vogels, wilde katten en olifanten die vanuit nieuwsgierigheid een kijkje komen nemen bij de gehuurde jeep waarin wij als twee echte toeristen hebben plaatsgenomen met camera en onderzoekende ogen.
Tot slot brengen we een bezoek aan de mulkirigala steentempel met muur- en plafondschilderingen van 200 voor Christus, liggend in een groen woud, waar op dat moment duizenden Sri Lankanen offers komen brengen aan de Boedha. Op de weg naar de tempel toe vergapen de mensen zich met open mond aan de enige twee toeristen die met rode hoofden en puffend een glimlach op hun gezicht proberen te houden. Op onze blote voeten beklimmen we de 533 treden waarvan er geen een dezelfde hoogte of vorm heeft in een nauwe stroom van gezinnen en monniken. Het groene uitzicht van oerwoud, palmbomen en een paar kleine kronkelweggetjes op 206 meter delen we met veel lachende en offerende mensen in gewaden. Fantastisch!
[gallery_bank type="images" format="thumbnail" title="false" desc="false" responsive="true" display="all" sort_by="random" special_effect="none" animation_effect="bounce" album_title="false" album_id="4"]