Ho Chi Min City & Can Tho & Mui Ne



Vietnam, een land van hectiek en ongedwongen sferen, brommers volgeladen met mensen en al het mogelijke wat je kunt bedenken, politieagenten in veel te ruime en slechtzittende kleding die met vreemde gebaren alles in goede banen proberen te leiden maar welke de bevolking negeert. Oversteken doe je hier dan ook door gewoon door over te lopen alsof je een zelfmoordenaar bent. Rustig blijven en op hetzelfde tempo doorlopen door de georganiseerde chaos van het verkeer en je bent binnen een klein ogenblik aan de overkant met de luide claxongeluiden nog in je oor na suizend. Niet te vergeten het rijkdom aan stalletjes en karretjes op de trottoirs met definieerbare en ondefinieerbare voedselwaren, langzaam rond draaiende kippen die aan hun hoofd hangen, een keuze aan rijstnoedels, scherp ruikende kruiden en specerijen en sterk ruikende vissoorten. De massagesalons en de aanblik van oude viezige en te veel bier drinkende mannen met daarnaast een piepjong vietnamees meisje stemden ons vaak genoeg treurig.

Ho Chi Minh City is een stad van vele mensen, rijk en arm, blij en somber, dik en dun, toerist en local. Een stad van veel tegenstellingen, maar wel een waar een ieder zich thuis zal voelen. Daarentegen is HCMC geen stad waar wij ons dagen zouden willen ophouden. Ons bezoek heeft 2,5 dag geduurd en dit was dan ook meer dan genoeg. Een bezoek aan de lokale markt, de Notre Dame kathedraal, het oude postkantoor uit Franse tijden en het park waar veel locals komen heeft ons onze tijd doen vullen, maar we waren ook blij dat we op dinsdag met een localbus naar Can Tho mochten afreizen.

Can Tho is een verademing in vergelijking met Ho Chi Minh City wat betreft het lawaaiige verkeer en de verwoede oversteekpogingen. Can Tho ligt aan de Mekong Delta en ons doel was dan ook om een trip te maken over de Mekong Delta. Om 04.00 uur ging de wekker om vervolgens met onze tourguide Chi meegenomen te worden naar een Vietnamese gondel bemand door een potige vrouw welke ons vriendelijk toe lachte waardoor we haar gele en bruine gebit met wat missende tanden konden aanschouwen. Als eerste vaarden we naar de floating market en dat was een bijzonder aangezicht. Overal boten met sterk ogende mensen en verschillende koopwaar wat goed te zien was door een gebruik wat een ieder toepast, namelijk een zes meter boven het water uittorende lange bamboostok waaraan de koopwaar was vast gebonden. Zo kun je vanaf een afstand al zien wat er te koop is. Koopwaar wat men verkocht was onder andere veel fruitsoorten en knolsoorten. Driemaal heen en weer gevaren te hebben over de markt zijn we naar de smalle steegjes gegaan van de Mekong. Dat was geweldig! Deze aanblik hadden we al zo vaak aanschouwt op internet en in boeken, maar nu was het werkelijkheid geworden! Fantastisch.

Na ons bezoek aan Can Tho zijn we door gereisd naar Mui Ne, zo'n 400 kilometer naar het noorden van Vietnam. Een badplaats die sinds de jaren negentig bekend is door een zonsverduistering. Een badplaats vooral bekend bij surfers vanwege de hoge golven en stevige wind, de witte en rode zandduinen en een elfenbron. Na aangekomen te zijn in ons resort, wat ons doet voelen als een koning en een koningin vanwege de bizar grote kamer plus king size badkamer met bad en buitenplaats, zijn we bij het mooie zwembad gaan liggen met uitzicht op zee. Een welkome ontspanning na alle dagen vroeg op, kilometers gelopen te hebben en uren in bussen te hebben gezeten zonder gebruik te kunnen maken van een toilet. Heerlijk! Volgende dag toch weer om 04.00 uur op om de zonsopkomst in de witte zandduinen te zien. Ondanks dat dit mooi was en op sommige momenten ook best indrukwekkend werd ons verheugende gevoel niet gestild. Daarentegen deed de fishing village dat wel waar we naartoe gingen na de duinen. Een dorpje aan het strand met uitzicht op de zee waar wel honderden boten probeerden te vissen of al terug waren gekomen van een vistocht. Op het strand werden grote manden gebracht met allerlei vissoorten erin en al deze vissen bij elkaar zorgden er dan ook voor dat er een hevige geur hing van vis en zee. Vrouwtjes schreeuwend naar elkaar, kinderen met blote voeten tussen het visafval en brommers die over het strand reden om weten wij veel wat te doen. Erg indrukwekkend en vooral een speciaal bezoek, omdat we de enige westerlingen tussen de drukte van dagelijkse beslommeringen waren. We werden dan ook vaak aangekeken en kregen een high five. Tot slot reden we naar de elfenbron, waar we eerlijk gezegd niet veel van verwachten omdat het erg toeristisch staat aangeschreven. Niks is minder waar. Vanuit verbazing vielen we in verrukking, want wat was dit een mooi stukje Vietnam. Kabbelend water over een rood/bronsachtige kleurig zand wat heerlijk zacht aan de blote voeten aanvoelden. Na een stuk te hebben gelopen van zo'n 200 meter kwamen we aan bij een prachtige rotsformatie met de mooiste kleuren. Jeetje, wat was dit gaaf zeg! Geweldig, het liet ons zeker niet onberoerd. Dit is waar we voor naar Vietnam zijn gekomen.



[gallery_bank type="images" format="thumbnail" title="false" desc="false" responsive="true" display="all" sort_by="random" special_effect="none" animation_effect="bounce" album_title="false" album_id="7"]

Nha Trang & Hoi An