Siem reap
Siem reap, een stad die ons menig keer in verwarring heeft gebracht door zijn schrille contrasten tussen arm en rijk, toerist en local, nep en echt en de toch aparte sfeer rondom, de in Cambodjanen hun ogen, steenrijke toeristen die vanaf dag 1 het vel over de oren worden getrokken.
Cambodja is een van de armste landen ter wereld en heeft daarbij ook nog eens 1 op de 271 gehandicapte mensen en dit is dan ook goed zichtbaar op de straten van Siem Reap door de vele revalidatiehuizen en ziekenhuizen, je langsloopt bij een van de vele straatbandjes bestaande uit slachtoffers van landmijnen of wanneer je een man zonder benen tegen komt die zijn armen en handen als benenwagen gebruikt en verbonden wordt door een medical omdat zijn kostbaarste bezit om vooruit te komen gewond is. Kinderen van een jaar of 7 met een baby op de armen die zich aan je vastklampen om te bedelen en om eten en drinken te vragen met een pruillipje en grote bruine waterige ogen waarin een hardheid te zien en te voelen is. Verwarring vooral omdat er in Siem Reap megagrote hotels uit de grond worden gestampt door rijke Chinezen die daarbij ook stukken grond opkopen waar historische dingen uit het land Cambodja op staan of een nationaal museum beginnen en daarbij bizar hoge entreegelden vragen, niet alleen voor de personen maar ook voor hun meegebrachte camera. We voelen verwarring omdat de rijke Chinezen en mogelijk ook Cambodjanen ( dat weten we niet) rijker worden door de ongelooflijk hoge prijzen voor een halve dag trip, torenhoge entreegelden voor een tempeltje of iets dergelijks en de locale bevolking (op misschien een paar na) nog steeds met blote voeten en gescheurde kleding van alles aan je proberen te verkopen om waarschijnlijk die avond eten te kunnen kopen.
Wij weigeren dan ook om hier aan mee te doen, maar dit geeft ons wel een verdrietig gevoel. Enerzijds omdat je naar een land komt om een hoop te bezichtigen wat voor een groot deel niet lukt omdat het van alle kanten uitgemolken wordt en anderzijds zijn we ook verdrietig vanwege het grote contrast tussen arm en rijk en voelen we ons machteloos als westerling, want als we van iedereen wat zouden kopen of een dollar zouden geven we binnen twee dagen door ons laatste geld heen zouden zijn en we met het kopen of geven van geld ook niks zouden bijdragen aan het verhelpen van armoede op de lange termijn. Het is bizar hoe vaak je hier wordt aangesproken ( om de twee meter en dat is niet overdreven) en vastgepakt om iets te kopen voor een dollar of om een ritje in een tuktuk te maken. Nu begrijpen we ook waarom ze hier tshirts verkopen met daarop de tekst: no tuktuk, not today en not tomorrow of no tuktuk, no massage, no money. Grappig, maar ook harde realiteit om te beseffen dat je als 'rijke' westerling na 136 keer te zijn aangesproken niet eens meer kijkt of een blijk van het gehoord te hebben geeft, eigenlijk om jezelf te beschermen tegen het droevige aangezicht van deze Cambodjaanse mensen die wanhopig proberen een paar centen bij elkaar te schrapen om zichzelf en waarschijnlijk ook een hongerige familie eten te geven, maar daarentegen weet je ook weer niet wat daar van waar is omdat sommige kinderen weer worden ingezet door anderen waarbij de kinderen zelf dus niets overhouden en misbruikt worden. Het is moeilijk om onderscheid te maken tussen waarheid en bedrog, omdat een ieder die naar je lacht 99 van de 100 keer iets van je wilt en er hierdoor geen werkelijk oprecht contact te maken is met de lokale bevolking wat wij als erg jammer ervaren, maar aan de andere kant ook weer begrijpen dat zij de toeristen zien als wandelende dollars die er voor kunnen zorgen dat zij een iets beter bestaan krijgen. We lazen en hoorden dat Cambodja de laatste jaren ook wel scambodia wordt genoemd en dit begrijpen we maar al te goed, wat echt zonde is van het mooie land.
Desondanks hebben we een bezoek gebracht aan het ontzettend mooie archeologische centrum Angkor ( zie vorige blog) en hebben we de dag erna een stevige wandeling gemaakt door de stad. Een wandeling over kapotte straten met grote bruin kleurige plassen die ons langs verschillende meertjes, galerieën, parken en in straatjes verscholen eettentjes bracht. Een stuk aantrekkelijker dan de restaurants die in pubstreet huisvesten en waar er eigenlijk alleen maar vette westerse hap te bestellen is en de toeristen elkaar zitten aan te staren. Door de vele wandelingen die we maken komen we bij een van de weinige kleine, intieme en unieke eettentjes waar je voor normale bedragen een khmer gerecht kunt bestellen. Dat brengt dan toch weer een glimlach op ons gezicht. Net zoals een 4 uur durende trip met de tuktuk ons kriebels in ons buik bezorgden toen we door het binnenland van Siem Reap reden en we even werden losgeweekt van de hectiek en verwarring in het hart van het centrum. Prachtig schilderachtige decors met kleuren die zoveel meer intens zijn door hun eenvoud en samenstelling. Geweldig.
Het is regenseizoen in Cambodja en dat is goed te merken. Vanuit het niets komen er donkergrijze en zwarte wolken over de stad trekken en de afgelopen drie dagen leek het wel alsof ze een afspraak hadden waar ze niet te laat op wilden komen, want rond half vijf komen de wolken te voor schijn om een steeds groter wordende schaduw over de stad te werpen en stipt om 17.15 uur barstten de regenbuien los. Een regenbui waarbij je binnen luttele secondes tot op je ondergoed drijfnat bent. Onze kleurrijke poncho's die we in Vietnam hebben aangeschaft zijn dan ook de beste investering van de reis...
Door de grote verwarring die Siem Reap bij ons te weeg brengt en de buiten proportionele prijzen die gevraagd worden voor tripjes en bezichtigingen reizen we eerder af naar de hoofdstad van Cambodja, namelijk Phnom Penh en tevens eindbestemming van onze reis. We hopen hier dan ook iets anders aan te treffen of in ieder geval dat het minder verwarring bij ons teweeg brengt. We realiseren ons maar al te goed dat dit misschien naïef is, maar doordat we niet mee doen aan het hele circus in Siem Reap hebben we veel tijd gehad om nog meer te lezen dan we al gedaan hadden en hierdoor zijn onze verwachtingen ten opzichte van Phnom Penh positiever.
[gallery_bank type="images" format="thumbnail" title="false" desc="false" responsive="true" display="all" sort_by="random" special_effect="none" animation_effect="bounce" album_title="false" album_id="10"]